Hoe u een Gauss-meter gebruikt om de Gauss-waarde aan het oppervlak te meten

Gaussmeter, ook wel Tesla-meter genoemd, wordt meestal gebruikt als meetinstrument voor oppervlaktemagnetisme. De volgende afbeelding toont de veelgebruikte Japanse KANTEC Gauss-meter.

Het werkingsprincipe van een Gauss-meter maakt voornamelijk gebruik van het Hall-effect: wanneer een stroomvoerende geleider in een magnetisch veld wordt geplaatst, zal er vanwege de Lorentz-kracht een lateraal potentiaalverschil optreden in de richting loodrecht op het magnetische veld en de stroom. Gaussmeters zijn instrumenten die magnetische velden meten op basis van het principe van het Hall-effect. De Hall-sonde genereert Hall-spanning in het magnetische veld vanwege het Hall-effect. Het meetinstrument converteert de waarde van de magnetische veldintensiteit op basis van Hall-spanning en bekende Hall-coëfficiënt.

Momenteel zijn Gauss-meters over het algemeen uitgerust met unidirectionele Hall-sondes, die de magnetische veldintensiteit slechts in één richting kunnen meten, dat wil zeggen alleen de magnetische veldintensiteit loodrecht op de richting van de Hall-chip kunnen meten. In sommige geavanceerde meetvelden zijn er Hall-sondes die driedimensionale magnetische velden kunnen meten. Door de conversie van meetinstrumenten kan tegelijkertijd de magnetische veldsterkte in de X-, Y- en Z-richting worden weergegeven. De maximale magnetische veldintensiteit kan worden verkregen via conversie van trigonometrische functies.

Gauss-meters kunnen over het algemeen DC- en AC-magnetische velden meten, met eenheden die kunnen worden geschakeld om Gaussiaanse eenheden Gs of internationale eenheden millitesla mT weer te geven. Onder hen wordt het meten van DC-magneetvelden het meest gebruikt in de industrie.

Als real-time magnetische veldmeting vereist is, is de echte functie vereist en zal het weergavescherm real-time magnetische veldwaarden en polariteit weergeven

Wanneer het nodig is om het magnetische piekveld en de bijbehorende polariteit tijdens het meetproces vast te leggen, moet de hold-functie worden gebruikt.

Zoals weergegeven in de volgende afbeelding, wordt op het beeldscherm "hold" weergegeven en zijn de weergegeven waarden en polariteit het opgevangen magnetische piekveld en de bijbehorende polariteit. Als er geen display is, is dit de echte functie. U kunt ook overschakelen naar de AC-magneetveldtestmodus met behulp van de MODE-knop, zoals weergegeven in het onderstaande scherm met het "~"-symbool.

Voorzorgsmaatregelen bij het gebruik van een Gauss-meter:

Wanneer u een Gauss-meter gebruikt om het magnetische veld van een meter te meten, mag de sonde niet overmatig gebogen zijn. De Hall-chip aan het uiteinde moet over het algemeen lichtjes worden ingedrukt en in contact komen met het oppervlak van de magneet. Dit is om de fixatie van het meetpunt te garanderen en ervoor te zorgen dat de sonde stevig op het meetoppervlak is bevestigd en op gelijke hoogte ligt met het meetoppervlak, maar niet hard drukt.

2. Beide zijden van de Hall-chip kunnen waarnemen, maar de waarden en polariteit zijn verschillend. Het schaaloppervlak is bedoeld voor eenvoudig meten en kan niet als meetoppervlak worden gebruikt. Niet-schaaloppervlakken zijn het meetoppervlak.

Gaussmeters meten de magnetische veldintensiteit Bz op het standaard verticale meetvlak. De volgende afbeelding is een simulatiediagram van een reguliere gemagnetiseerde magneet op de Z-as. Het is duidelijk dat het magnetische veld een vector is en dat de magnetische veldintensiteit op de Z-as kan worden beschouwd als Bz=. Vanwege het kortste magnetische circuitpad aan de randen zullen de magnetische veldlijnen aan de randen dichter zijn en zal de magnetische veldintensiteit B sterker zijn dan in het midden. Bz is echter mogelijk niet altijd sterker dan het midden, maar het is slechts een beperking van het gebied gemeten door de Hall-chip. Over het algemeen is de sterkte van het gemeten magnetische veld in de hoek sterker dan het midden, althans niet lager dan het midden magnetisch veld.

Opgemerkt moet worden dat wanneer de magnetisatierichting verschillend is, zelfs op hetzelfde meetoppervlak, het verschil in meetwaarden zeer groot is.

Voor dynamische metingen of de noodzaak om het magnetische veld op verschillende meetposities in golfvormcurven in te passen, is een magnetische veldscanner nodig. Het moet nog steeds meten via een enkele richting of driedimensionale Hall-chip en vervolgens de meetcurve van het magnetische veld uitvoeren door het meettraject en de gegevensverzameling te ontwerpen.